shuāng sǔn gē sòng lǐ huí jiān chéng liú sì
双笋歌送李回兼呈刘四
bìng chōu xīn sǔn sè jiàn lǜ, jiǒng chū kōng lín shuāng bì yù.
并抽新笋色渐绿,迥出空林双碧玉。
chūn fēng jiě tuò yǔ rùn gēn,
春风解箨雨润根,
yī zhī bàn yè qīng lù hén.
一枝半叶清露痕。
wèi jūn dāng miàn fú yún rì, gū shēng sì yuǎn hé zú lùn.
为君当面拂云日,孤生四远何足论。
zài sān bào cǐ chàng wèi bié, sōng luò gù rén yǔ zhī shuō.
再三抱此怅为别,嵩洛故人与之说。